«آمودریا» قرار است دربارهی زبان و زبانشناسی باشد. طبعا زبان فارسی بیشتر از هر چیز دیگر. آمودریا نام دیگر جیجون است. رودی که ایران افسانهای را از توران افسانهای جدا میکرد، و زمانی هم مرکز ناحیهای بود که جولانگاه زبانهای مختلف ایرانی بود، پیش از آن که زبانهای ایرانی عمدتا از فرارود رانده شوند. پیشاپیش تاکید میکنم که من البته که به زبانهای ایرانی علاقه دارم، اما فخرفروشی و جدل بر سر شکافهای زبانی را بیخردانه مییابم.
توضیح آنچه این وبلاگ نخواهد بود از آنچه خواهد بود مهمتر است. اینجا خبری از نژادپرستی، قومیتپرستی، و به رخ کشیدن افتخارات تاریخی نخواهد بود. اینجا چامسکی از کورش کبیر مهمتر خواهد بود، و هر دو در برابر علم و ادب (به هر دو معنا) هیچ خواهند بود.
هر آنچه که امروز موضوع علم زبانشناسی محسوب میشود، مورد علاقهی من است. موضوعاتی مثل نحو، واجشناسی، ردهشناسی زبانها و تاریخ زبانها بیشتر، و موضوعاتی مثل تحلیل گفتمان و روانشناسی زبان کمتر. و البته تردیدی نیست که علایق در طول زمان تغییر میکنند، مثل قالب وبلاگ.
با سلام و احترام ، تشکر از مطالب عالی وبلاگ . من دانشجوی ارشد زبانشناسی هستم و مشغول نوشتن پایان نامه اگه ممکنه من را راهنمایی کنید. موضوع کارم بر روی ” چگونه وازگان یا لحن کلام می تواند در یادگیری دانش آموزان ابتدایی تاثیرگذار باشد. ”
خواهش میکنم اگه مطلبی یا مقالۀ دارید با
من به اشتراک بگذارید ..فوری و زود .. بی نهایت سپاسگزارم
ممنون از لطفتون. راستش واقعا منبعی در این زمینه نمیشناسم که بتونم کمکی بکنم. به هر حال براتون آرزوی موفقیت دارم!